Posts tonen met het label pantograaf. Alle posts tonen
Posts tonen met het label pantograaf. Alle posts tonen

vrijdag 25 augustus 2023

Winter Saloon 22 in de werkplaats

Vierassig motorrijtuig A22 van de Waanse tramwegen werd gebouwd in 2008 en kreeg in 2012 voor het laatst onderhoud. Inmiddels was er achterstallig onderhoud ontstaan dat nodig aangepakt moest worden. Het rijtuig is gebouwd naar het voorbeeld van Winter Saloon 22 van de Manx Electric Railway, een beeldbepalend tramtype dat op het Eiland Waan dan ook niet verstek mag laten gaan.

Loopdraaistel
De polystyreen wiegbalk van het loopdraaistel van motorrijtuig 22 was gebroken. Het draaistel kreeg een nieuwe wiegbalk, nu van dubbelzijdig printplaat. Van de gelegenheid werd gebruik gemaakt om ook de stroomafnemers achter de wielen, die van dun fosforbronsdraad waren, te vervangen. De nieuwe zijn fosforbronsstrips die op de flenzen drukken en zo ook nog de assen afveren, die enige vertikale bewegingsvrijheid hebben.

Voorschakelweerstand
Verder is de nog uit de analoge tijd stammende voorschakelweerstand voor de motor verwijderd. De decoder werd opnieuw ingeregeld.

Beugel
Aan het uiterlijk van de tram is ook gesleuteld. De pantograaf, naar het voorbeeld van een Belgische buurttram-panto, is een tikje naar achter geplaatst, precies boven de binnenste as van het voorste draaistel. Dat ziet er beter uit, en maakt voor het volgen van de bovenleiding nauwelijks iets uit. De panto stond eerst boven het draaipunt van de truck (draaistel) - ook een gangbare praktijk - maar dat was het uiterste puntje van het lichtkapdak. Dat zag er niet overtuigend uit. Ook rust de beugel nu op twee langsbalken, in plaats van precair te balanceren op de dakronding.

Frontseinen
Tenslotte kreeg de motorwagen frontseinen. Het ILT van het Eiland Waan vond het na vijftien jaar wel eens tijd dat ook deze tram aan de voorschriften ging voldoen.

Onderstaand: voor en na het klein onderhoud





dinsdag 27 september 2022

Nieuwe oude beugel voor 'strijkijzer' H23

 Toen ik MER-locomotief 23 in 2006 voltooide, kreeg hij 'voorlopig' een Zwitserse pantograaf. Het origineel had een trolleystang, maar op het Eiland Waan wordt gereden met beugels.

Die Zwitserse pantograaf kreeg nog wel een breder sleepstuk, maar verder werd hij met rust gelaten. Ooit moest deze loc natuurlijk iets op het dak krijgen dat beter paste bij het oeroude uiterlijk.

Lees: H23 in aanbouw (2006)

Zestien jaar later...

Ach, die te klein uitgevallen Akense pantograaf (een ander verhaal) ziet er lekker ouderwets uit. Die zet ik erop!

De loc eergisteren nog met z'n Zwitserse stroomafnemer:

En een dag later, met z'n nieuwe "altmodische" schaarbeugel:
 

De beugel had ik een tijdje terug gemaakt voor de Grossraumwagen van de Aachener tram, op basis van een algemeen-plan-tekening. Blijkbaar had men daar een pantograaf op geschetst zonder de afmetingen van het uiteindelijk toegepaste type te kennen. De uiteindelijke beugels waren een maatje groter, dus ik heb er nog een keertje een gemaakt voor die tram, en de te kleine heeft nu ook iets te doen gekregen.

dinsdag 30 augustus 2022

Flexity-vierasser te Schragenhave (fictief)

Na de proefritten op het kaarsrechte werkplaatsspoor gaan we eens kijken of de tram eigenlijk wel binnen het profiel van Schragenhave past. Botsen de neuzen niet tegen bovenleidingmasten? Schampt de wagenbak de viaductingang niet?

Zo te zien kan de tram zonder meer in dienst worden genomen.

zondag 5 april 2020

Tweeasser voor Waan

Na opnieuw een onverhoopte onderbreking van de bouwwerkzaamheden is de aandacht nu gericht op het Eiland Waan, versie 2. Na de bouw van de twee bakken en het leggen van de sporen is onder meer een tweeassig Bachmann-motorrijtuig ingezet.

Afgezien van het aanpassen van de spoorwijdte naar 22,5mm en het plaatsen van een Zwitserse pantograaf was er weinig veranderd aan het model. De truckzijkanten waren tijdeijk afgenomen om het rijtuig te kunnen gebruiken bij het testen van de spoorligging, waarbij - vooral op wissels - het kunnen observeren van het rail/wielgedrag nodig is.

Nu deze fase achter de rug is, is de tweeasser verder onder handen genomen. De Zwitserse pantograaf kreeg een Stemman-zwikstuk, zoals dat vanaf eind jaren '50 in Duitsland veel is toegepast, en ook op de PCC's van de HTM. Dat is te zien op de foto hieronder.


De truckzijden zijn terug op hun plaats gezet. Verder wordt de tram voorzien van baanschuiver-latten rondom de truck. Het complete onderstel krijgt de vuile stofkleur die zulke trams hadden; het Bachmann-zwart met gouden randjes oogt museaal, en een beetje plasticachtig.

Ook wordt de dubbele gebogen stootbuffer vervangen door een brede, vlakkere buffer over de volle breedte, voorzien van anti-opklimribbels. De tram krijgt de Waanse functionele bekerkoppelingen en geüniformeerd (witmetalen) personeel.

De Bachmann-tweeasser droeg het nummer 1623. De nummers zijn er voorzichtig afgekrabd met een gebogen X-acto-cutter. De wagen krijgt het voertuignummer 5 (administratief A5, met de A van motorwagen).

woensdag 1 juni 2016

Het dak van de NZH A600

Er is weer grote voortgang geboekt bij de bouw van de A600. De LEDs zitten in de frontseinen en de Golden Glow-schijnwerper, en ze doen het. De schijnwerper heeft een afzonderlijke aansluiting, zodat hij t.z.t. apart in en uit te schakelen is, als er eenmaal een chip in de tram zit (lange termijn).

 Bouw van NZH A600 in 1:45

De volgende fase is het dak. Meteen maar met het moeilijkste beginnen: de rondingen op de koppen. Het middendeel is nog relatief eenvoudig.

Bouw van NZH A600 in 1:45

Dan komen de zijkanten, die taps toelopen. Er blijft een driehoekje over dat ook gevuld moet worden.

Bouw van NZH A600 in 1:45

Dat lukt niet in één keer, maar ach, het is maar karton, dus men gooit het weg en begint opnieuw. Eerst het weggegooide stukje weer opzoeken om daar te omtrek van af te tekenen, en dan iets ruimer uitsnijden, buigen, passen, snijden, weer rondbuigen, enzovoorts.

 Bouw van NZH A600 in 1:45

Tot slot een totaaloverzicht van de huidige situatie. De tondaken zitten op de wagenbakken, de bedrading van de frontseinen is weggewerkt, de passagiers hebben plaatsgenomen. Er zitten inmiddels twee lagen blauw op - in het echt iets donkerder ogend dan op de foto. Er komt nog minstens een laag bij, en daarna zijdemat vernis, waardoor het eindresultaat nog wat tinten donkerder uitkomt.

De pantograaf is gewoon met de kwast geschilderd, om het risico van een totaal vastgeschilderde beugel te vermijden. De draaipunten kun je met de penseel makkelijk omzeilen. Dak, stootbuffer, lampen moeten nog onder de kwast.

De nog wat klodderige afscheiding tussen wit en blauw wordt uiteindelijk bedekt door een strakke lichtblauwe bies. Dan zijn er nog een boel details op het dak, het front en bij de balkons, maar dat komt later.


Bouw van NZH A600 in 1:45

maandag 25 augustus 2014

Mislukte bovenleiding overgedaan

De rijdraadklemmen die bij een trolleysysteem worden toegepast, worden om de rijdraad heen geklopt zodat het trolleywieltje aan de onderkant netjes over rijdraad, klem, en rijdraad rijdt. Aan de bovenkant hangt de rijdraadklem aan een dwarsoverspanning of een zijwaartse uithouder.

Datzelfde draadklemmensysteem hanteer ik altijd al voor de bevestiging van mijn rijdraden. Pantografen kunnen er bij mij ook prima onderdoor.

Het maken en aanbrengen van zo'n draadklem uit een klein wybertje van 0,2mm-messing is nogal een gepriegel. Bovendien is het bovendeel van de klem bovendien niet stabiel bij rijdraden boven een boog, want daar wordt in zijwaartse richting aan de rijdraad getrokken. Daarom dacht ik dat het ook anders moest kunnen.

Bij de verplaatsing van enkele masten en de bovenleiding boven spoor 11, de buitenboog aan de rechterkant van Waan, gebruikte ik geen draadklemmen, maar plaatjes nikkelzilver van 0,5mm met twee gaatjes erin, vlak aan de onderrand. De rijdraad trok ik door de twee gaatjes van het plaatje, dat ik van boven vastsoldeerde aan de dwarsoverspanning of uithouder.

Tja... zulke bevestigingsplaatjes waren inderdaad makkelijker om te maken en te bevestigen, en ook beter bestand tegen zijwaartse trekkrachten boven de boog. Maar het resultaat oogde bedroevend. Doordat de fosforbronzen rijdraad bij ieder bevestigingspunt door twee gaatjes was getrokken, verloor hij zijn rechtheid. Het leek wel of er een bovenleiding hing die was ontworpen door een dronken lijder aan de bibberatie. Hoe hard ik ook trok aan de uiteinden, recht werd het niet meer.

In deze toestand moest ik de baan tonen in april '13 bij de NVBS in Amersfoort. Maar: bovenleiding verloopt in een rechte lijn van het ene ophangingspunt naar het volgende. Dat bibberlijntje moest dus weg. Ik heb de bovenleiding nog maar eens vervangen, nu weer met de oude vertrouwde draadklemmen. Verschil: ik heb bij Eileen's Emporium nikkelzilverplaat van 0,2mm aangeschaft, en maakte mijn wybertjes daarvan. Dat materiaal is stijver dan messing van dezelfde dikte, waardoor het verbuigen van zijwaarts belaste rijdraadklemmen verleden tijd is.

Bijkomend voordeel is dat nikkelzilver (nieuwzilver) ook minder oxideert, waardoor het contactvlak aan de onderzijde van de draad goed geleidend blijft. Bij de messingklemmetjes moesten er altijd een paar rondjes worden gereden bij de hervatting van het bedrijf, voordat ze allemaal weer goed geleidden. Kortom, een Waan-win-win-situatie.