Weg en werken

 In de afgelopen maand heb ik wat klusjes gedaan aan de sporen, de bovenleiding en de gebouwen van het Eiland Waan. Foto's volgen nog wel, al is er niet veel zichtbaars veranderd.

• De deurpost tussen de remisesporen 12 en 13 is een halve centimeter naar links verplaatst. Daardoor rijden nu ook de bredere trams (Combino A204) en de langere wagens (Tw. 34, Aachen 1010) profielvrij over spoor 13 door de remise;
• De wisselomzetters van deze twee sporen lagen ook binnen profiel. Die zijn een centimeter verder buiten het spoor gezet;
• De bovenleiding boven het verborgen kopspoor 21 loopt nu door tot het einde. Sommige trams liepen daar onder de draad uit;
• Spoor 1 en spoor 21 zijn nu ABC-sporen. Als een tram met een daartoe geprogrammeerde Lenz-chip op zo'n spoor aankomt, stopt hij en vertrekt na een wachttijd in de omgekeerde richting. Daarmee is een automatisch pendelbedrijf mogelijk geworden;
• In de sporen 10 en 20 is een eenvoudige wachtschakeling ingebouwd. Een tram komt nu tot stilstand op een niet gevoed deel van spoor 20; een achteropkomende tram geeft de voorligger spanning, waardoor die wegrijdt en de achterligger vervolgens op het dode gedeelte stopt. Het systeem werkt - alleen bij bovenleidingbedrijf - met van elkaar geïsoleerde spoorstaven, waardoorheen de niet-geïsoleerde wielstellen spanning doorgeven aan het geheel voedingsloze wachtgedeelte;
• Het klapwissel in spoor 1 beweegt nu lichter en kan makkelijker worden opengereden;
• De rechtdoorgaande wisseltong in de oostelijke overloopwissel tussen spoor 1 en 2 steekt nu niet meer boven het spoor uit.

 

Nieuwe oude beugel voor 'strijkijzer' H23

 Toen ik MER-locomotief 23 in 2006 voltooide, kreeg hij 'voorlopig' een Zwitserse pantograaf. Het origineel had een trolleystang, maar op het Eiland Waan wordt gereden met beugels.

Die Zwitserse pantograaf kreeg nog wel een breder sleepstuk, maar verder werd hij met rust gelaten. Ooit moest deze loc natuurlijk iets op het dak krijgen dat beter paste bij het oeroude uiterlijk.

Lees: H23 in aanbouw (2006)

Zestien jaar later...

Ach, die te klein uitgevallen Akense pantograaf (een ander verhaal) ziet er lekker ouderwets uit. Die zet ik erop!

De loc eergisteren nog met z'n Zwitserse stroomafnemer:

En een dag later, met z'n nieuwe "altmodische" schaarbeugel:

 

De beugel had ik een tijdje terug gemaakt voor de Grossraumwagen van de Aachener tram, op basis van een algemeen-plan-tekening. Blijkbaar had men daar een pantograaf op geschetst zonder de afmetingen van het uiteindelijk toegepaste type te kennen. De uiteindelijke beugels waren een maatje groter, dus ik heb er nog een keertje een gemaakt voor die tram, en de te kleine heeft nu ook iets te doen gekregen.

Metersporige bakwagen

 De bakwagen van de Steiermarkische Landesbahn, ooit uitgebracht door Fleischmann Magic Train in 1:45, heeft bruikbare proporties. Ik had het vage plan om de twee 0e-assen te vervangen door 0m-versies, eenvoudig de scheenplaten 6mm verder uit elkaar zetten, en daarmee met weinig werk te kunnen beschikken over een derde bakwagen. Nog eens goed kijkend vind ik twee asjes nogal iel ogen onder deze forse bak.

Daarom krijgt hij twee draaistellen. De lengte van de goederenwagen is ongeveer gelijk aan de (gesloten) NZH-smalspoorgoederenwagens CY 1-4 van het Waterlandse net, en daarom krijgt de open wagen dezelfde draaistellen.

Daarmee wordt ook gelijk de aslast gehalveerd, wat geen kwaad kan wanneer je met zwaarbeladen goederenwagens over tramspoor rijdt.  

Dit was de goederenwagen voor de verbouwing:

 

 

En hier staat hij al op zijn polystyreen-draaistellen, gemaakt naar tekeningen in het boek van Smit, en foto's van Sven v.d.H.:

De eigendomskenmerken van de Steiermärkische Ländesbahn zijn verwijderd, maar verder behoudt de wagen zijn opschriften, inclusief het wagennummer 208. Enkele oudere medewerkers van het Waanse trambedrijf gaven de wagen al gauw de bijnaam De Luxemburger. 

Z'n oorspronkelijke Magic Train-koppelingen, een soort uitvergrote spoor N-koppeling, zijn verruild voor de bekerkoppelingen die gangbaar zijn bij de trams van het Eiland Waan. 

De wagen is geweathered door een wassing met een modderig verfje, Pactra A53E.

Flexity-vierasser te Schragenhave (fictief)

Na de proefritten op het kaarsrechte werkplaatsspoor gaan we eens kijken of de tram eigenlijk wel binnen het profiel van Schragenhave past. Botsen de neuzen niet tegen bovenleidingmasten? Schampt de wagenbak de viaductingang niet?

Zo te zien kan de tram zonder meer in dienst worden genomen.

Een gele blauwe tram

De stand van zaken.

De uitsparingen in de dakrand, waar de duimwieltjes zaten voor het openen van de deuren van de speelgoedtram, zijn opgevuld. De deuren blijven dicht, dus dat hele draaimechanisme is verwijderd. De dakrand loopt hier nog niet niet helemaal recht, maar dat is inmiddels aangepakt.

De pantograaf ziet er nu beter uit.

Verder is de vensterband antracietgrijs geworden, en het rood zo goed mogelijk weggepoetst en een laagje wit eroverheen.

Op de plaats van de pantograaf zijn de dakopbouwen vervangen door een vlakke messingplaat. Onder de overgebleven dakdelen heb ik ook zulke platen geplakt, voor een gelijke gewichtsverdeling.
De wagenbak moet nog een volgende laag verf krijgen, maar het dak toont al de uiteindelijke blauwe kleur. Vooralsnog wordt de wagen ingericht voor reizigersvervoer. De door @Pauldg gesuggereerde uitvoering als werkwagen komt wellicht over een tijdje alsnog. Voorlopig kan de NZH A1001 het wel alleen af.

Ook had ik het hoogst geavanceerde onderstel nog niet laten zien. Het zwarte blokje met vier stripjes eraan is een connector. Daar zit nu een rechtstreekse verbinding van wielen naar motoren op, maar daar komt de decoder voor in de plaats.
De trucks (draaistellen) in witmetaal zijn afkomstig van een Britse tender. Ze zijn nogal breed voor tramdraaistellen, maar hebben een acceptabele radstand, niet al te grote wielen, en ze zijn lekker zwaar. Wellicht krijgen ze (later...) nog andere zijkanten, maar voorlopig laat ik het even zo. Met de Ali-motortjes rijden ze heerlijk soepel.

De rode dubbelpolige schakelaar is voor de omschakeling tussen tweerail- en bovenleiding("drierail")-bedrijf.

In het linkerfront is nog net een van de vier LEDs te zien die daar zitten. De wagen krijgt aan beide zijden dubbele front- en sluitseinen. In de rechtercabine is die bedrading al verdwenen onder het oorspronkelijke interieur. Zo wordt de linkercabine ook.

 Als de tweede laag geel erop zit, wordt het tijd voor de opschriften. Ik ben nog aan het denken over een passend fictief nummer voor deze wagen, die gaat dienstdoen in Schragenhave, temidden van historische Blauwe en crème-gele trams. Wordt dit de NZH A801? HTM 1401? Of HTM 2600 (2x 1300)? Suggesties kunt u richten aan de directie van de Schragenhaafse Tramwegmaatschappij!

In grote lijnen

 Tussen de twee Flexity-kopdelen komt nog een sectie om de wagenbak op lengte te brengen. Van de Dicky-Toys-middenbak, met in de zijwanden twee vensters tussen twee dubbele deuren, wordt de helft gebruikt.

De truckstand is nu een centimeter langer dan die van de PCC's. Achteraf gezien had die centimeter nog gewonnen kunnen worden door de raamstijl tussen het tweede en derde venster net zo smal te maken als de andere. Wel had dat afbreuk gedaan aan de stabiliteit van de wagenbak. 

Ruwe vorm van de vierasser

Op de foto zijn de ventilatieraampjes dichtgemaakt. Bij nader inzien zijn die toch weer open gelaten. 

De plaatsing van de pantograaf, zelf ook nog in aanbouw, is provisorisch. 

De kleurstelling van de wagen wordt zeker niet wit/rood. In dit stadium gaan de gedachten uit naar het kleurenschema dat de Thüringerwaldbahn toepaste op de enkelgelede KTD4-vierassers van Tatra: helgeel met helderblauw. Een pseudohistorische kleur voor Schragenhave, HTM-crème gecombineerd met NZH-blauw, lijkt me niet passend voor zo'n moderne wagen. Hoewel...

De kleuren van Thüringerwaldbahn 309. (Foto: www.tram-bilder.de)

Het dak eraf

 De Dicky-modellen hebben een vrij hoge rand tussen dak en vensters. Bij de dubbelgelede uitvoering valt dat minder op, maar een veel kortere vierasser zou visueel een erg hoog trammetje worden.

Boven de vensters wordt dus een strook weggezaagd. Links de verlaagde versie, rechts het origineel: