Sinds het laatste publieke optreden van het Eiland Waan in juni 2015 is het erg stil geworden rondom dit trambedrijf. Mijn meeste aandacht ging het afgelopen jaar uit naar de bouw van Schragenhave en het daarbij behorende materieel. Dat is allemaal nog lang niet af, maar het is inmiddels wel bedrijfsvaardig en enigszins toonbaar.
Het Eiland Waan was altijd vrij onhandig om op te bouwen, en ook vrij omvangrijk in de opslag: in totaal bijna 4 kubieke meter, ofwel 2 x 2 x 1 meter. Nu we sinds vorig jaar wat kleiner zijn gaan wonen, moest er dan ook iets gebeuren. Verkopen? Slopen? Veranderen?
Het besluit is gevallen, of eigenlijk twee: Waan wordt gedemonteerd en vervolgens weer opgebouwd op twee bakken van 1m40 x 0m50 x 0m20, in totaal ongeveer eenderde kubieke meter. Dat scheelt. Deze bakken worden voor vervoer of opslag dubbelgeklapt en, op de korte kant neergezet, nemen ze dan nog maar 40 x 50 cm vloeroppervlak in beslag. Dat scheelt ook.
En verder, het tweede besluit, ga ik me nog meer richten op de tram in 0 en 0m.
Hoe gaat het nieuwe Waan er dan uitzien?
Kleiner, zoveel is zeker. Met een oppervlakte van 2m80 x 0m50 is er geen diepte meer om er een rondlopende baan van te maken, maar ik wil wel graag wat automatische beweging. Dat wordt dus pendelen. Alle trams hebben al een chip, en met het ABC-systeem dat de meeste decoders nu hebben, blijkt pendelen verrassend simpel te realiseren. Nou is heen en weer rijden op hetzelfde spoortje een tikkeltje saai. Daarom wil ik de trams alleen zichtbaar van rechtsachter naar linksvoor laten rijden. Terug gaat het van linksvoor naar het verdekte terugrijspoor. Dit is het idee; de publiekszijde van de baan is onder:
Ik denk aan het volgende ontwerp, waarin veel bekende Waan-elementen terugkeren. Er wordt nu consequent links gereden, zoals bij het voorbeeld. Het zichtbare linkerspoor wordt door de pendeltram bereden, steeds van rechts naar links; het tweede spoor wordt handbediend. Of misschien ook een pendel, maar dan moet je de kruising (links) beveiligen. Ik wil het liever simpel houden. In ieder geval krijg je zo op het dubbelspoor een levendig beeld.
De volgende elementen van Waan keren terug, van links naar rechts:
het dubbelsporige eindpunt op de Promenade (dat ook nu weer naar links verlengd kan aansluiten op de RTM, Jan);
de niet voorbeeldgetrouwe aftakking naar achteren;
de Mines Inn waar het spoor vlak langs loopt;
het remisegebouw met de drie sporen, plek voor het statisch tonen van materieel;
de lange loods - niet meer parallel aan het spoor. De pendeltram duikt er nu uit op;
het rotsmassief rechts naast de remise waar het spoor omheen loopt.
Boven is de achtergrond, onder is de kijkzijde:
Is dit wat? Misschien wat overladen, maar ik weet niet goed wat ik dan zou willen weglaten. Vergeleken met de echte tramlijn zou de Mines Inn eigenlijk helemaal rechts moeten liggen, een kilometer of acht voorbij het rotsmassief. En eigenlijk zou ik ook nog ergens een plekje willen hebben voor de Groudle Glen-toeristenlijn, een smalspoortreintje op 60cm-spoor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten