Na de Volgende Halte: de karweitjes

Het eerste optreden van Schragenhave voor betalend publiek is achter de rug, en de twee dagen op Volgende Halte in Arnhem zijn prima verlopen. De baan was eigenlijk nog niet rijp om getoond te worden, maar dat vonden de kijkers prima.*)  Van de 'snag list', het lijstje met geconstateerde gebreken, zijn er alweer verschillende aangepakt.

* Mit Ausnahme eines Besuchers aus Aachen der bedauerte dass wir nicht mit der Insel Waan dort waren. 

Bitte schreiben Sie uns mal, vielleicht kunnen wir uns treffen!

Frieslijst
Zo hing de frieslijst tijdens de show te hoog. Dat probleem was in feite al opgelost. Ik was namelijk vergeten dat hij in twee posities kan worden aangebracht. Wanneer de baan staat opgesteld op 'nulmodulenhoogte', met het NS-spoor op 1 meter van de grond, moet de frieslijst hoog zitten zodat je goed omlaag kan kijken naar de baan; wanneer de baan solo staat opgesteld, met het tramspoor op 1m30 hoogte, dan moet de frieslijst laag hangen om onder de ooghoogte van de kijker te zitten. Dat kon allebei al, maar ik heb in Arnhem simpelweg de verkeerde ophanging gebruikt.

Koppelingssalade
De NZH-loc A1002 kon nog geen NZH-werkmaterieel trekken, omdat het enige beschikbare voertuig, open bakwagen C106, nog beschikte over een enorme Kadee-koppeling, terwijl de loc al een Sprat en Winkle-koppeling had. De Kadees zijn afgewezen: ze werken prima, maar ze zijn visueel niet echt passend.

De Kadee-klauwen zijn erafgehaald, het 'vorbildwidrige' gat in de bufferbalk is dichtgemaakt, en de Sprat en Winkles zijn bevestigd. Hier zijn de foto's voor en na:



Tabee, Kadee! 





Dit wagentje heeft inderdaad Britse trekken, net als het voorbeeld, dat in 1882 voor de nogal Engels georiënteerde HSM werd gebouwd en later bij de NZH belandde. (Lees meer over de echte C106 van de NZH.)

Onbedoelde eenrichtingswagen
Volgende punt: de HTM 251, die een decoder heeft, wilde op analoge spanning maar één kant op rijden. Opgelost. De decoder is een TAMS LD-G-32, en die herkent analoge rijspanning wel, maar voor het herkennen van de polariteitswisseling moet je handmatig een bitje zetten in CV12. Dat is gebeurd, en nu rijdt hij analoog wel twee kanten op. (Het is een universele decoder die je ook kunt instellen op de Märklin-omschakelpuls van 24 Volt, vandaar.)

Al het tractiematerieel krijgt een chip, maar analoog rijden moet ook mogelijk blijven, onder andere vanwege de analoge pendelautomaat.

Ontsnapte diode
Volgende punt: De nieuwe analoge pendelautomaat die ik aan de vooravond van de tentoonstelling in elkaar had gezet, werkte niet goed, en die had ik dus niet meegenomen. Handmatig heen en weer rijden was de boodschap. Bij het (eindelijk) opruimen van mijn werkplek thuis kwam ik een los rondzwervende diode tegen. Vergelijking met het schema van de pendelautomaat leerde dat er op de print nog een diode gemonteerd had moeten worden. Bingo. Nu werkt-ie wel. (Met dank aan Mecktronics voor de supersnelle levering.)

De erg Blauwe Tram
Next: De kleur van de NZH A600 was wel erg blauw. Inmiddels heb ik advies ingewonnen bij de Burgemeester van Hespedam (bekend op BNL-forum), die voor zijn h0-trambedrijf o.a. twee Beijnes-wagens van de NZH bouwde die mooi diepblauw zijn. Hij bleek weliswaar hetzelfde blauw te gebruiken als ik, maar dan met een wolkje zwart erin (stirred, not shaken). Dat ga ik voor de A600 ook doen.

Detail: De rechterzijmuur van de boekhandel en de erker toonden nog het lichtgroen van het schuimplaatmateriaal. Een rare kleur voor een witgepleisterd gebouw, dus dat is inmiddels ook wit. 

Dit was nog lang niet alles op de lijst. Wordt dus vervolgd zodra de tijd en de temperatuur het toelaten.