Proefrit A205

De Flexity 205 bestaat uit drie bakken. Als speelgoedmodel heeft ook de middenbak wielstellen, maar die horen er uiteraard niet onder en die zijn dus verwijderd. De ene kopbak wordt niet aangedreven en kreeg twee loopassen. Uit de bodemplaat van de andere kop is een rechthoek gezaagd, en daar is het motorblok in geplaatst.
Zoals gebruikelijk liggen alle wielen, links en rechts, aan massa, en levert de bovenleiding de voedingsspanning. Met een geleende pantograaf op het dak, ter vervanging van het geheel uit plastic bestaande en dus onbruikbare ding dat erop zat, werd de bedrading gecompleteerd en kon de eerste proefrit worden gehouden.
Het zag er leuk uit, maar het resultaat is vooralsnog negatief. De te lage maximumsnelheid, al eerder gesignaleerd, levert een onnatuurlijke aanblik op. Uiteraard moet een tram ook langzaam kunnen rijden, maar een modern exemplaar hoort ook een redelijke topsnelheid te kunnen tonen. Dus... wordt vervolgd!

Nieuwe oude foto's

Er is weer een fraai boek verschenen over de Manx Electric Railway, dat naast 250 veelal onbekende foto's ook het verhaal van de familie Hendry vertelt. De auteur, Robert Hendry, volgt de MER van jongsaf aan, in navolging van zijn vader. Het is een kostbare uitgave, maar dankzij een gul geldpasje kon het toch worden aangeschaft tijdens een bezoek aan Londen. Ik heb er bijzonder van genoten, dag na dag.

Manx Electric Railway Saga,  Robert P. Hendry. Brora: Adam Gordon. ISBN 978-1-874422-82-2.
Hardcover, 144 pag.

Motorblok voor Flexity 205

Gestaag wordt verder gebouwd aan de Flexity 205. Op de foto zijn te zien, van links naar rechts:
een kopbak, een bodemplaat voorzien van 22,5mm-wielstellen, een bodemplaat met de oorspronkelijke wielstellen, die in de wielkasten onder de zitplaatsen zitten, het motorblok dat in die bodemplaat moet komen, en nog een kopbak.

Het motorblok heeft een as in de lengterichting met twee wormwielen die de assen aandrijven. De lengte-as wordt in draaiing gebracht door de eveneens in lengterichting liggende motor, via rechte tandwielen.

Het ding rijdt, maar maakt een hels kabaal door de vele overbrengingen, waarvan de meeste metaal-op-metaal zijn. De topsnelheid is niet hoog, eerder te laag, maar voor een model is dat geen probleem.

WaanLog wordt weblog

Op de website van Het Eiland Waan stond een weblog dat teruggaat tot 1996. Maar dat is maar een smal kolommetje op de site, met kleine fotootjes, en het is een heel gedoe om het te actualiseren.

Vandaar dat we eens gaan kijken of Blogger een betere manier biedt om het actuele Waan-nieuws te publiceren.

Dit is de recentste foto. Flexity 205 wordt omgebouwd voor de dienst op de Electrische Spoorweg-Maatschappij op het Eiland Waan, schaal 0, spoorwijdte 22,5 mm.

Terug naar Waan & One Foot Rule

augustus 2012 - Het rijtuig BY13 heeft inmiddels meterspoor­draaistellen en is bijna klaar om een kleurtje te krijgen en in dienst te worden genomen. Oktober komt in zicht, en dus worden alle modelspoor­aktiviteiten nu weer op Waan gericht. Focus!
Al surfend kwam ik nog een aardig stukje modelbouwfilosofie tegen: The one foot rule (geformuleerd door Brian Millar). De vraag was: Hoe gedetailleerd moet je bouwen om een overtuigend model te produceren? Brian Millar hanteert deze vuistregel, die werkt in iedere schaal. S = de schaal, voor spoor nul bijvoorbeeld 43, 45 of 48. De regel luidt:  

Details die je in 1:1 niet kunt zien vanaf S x 0,3 meter of verder hoef je niet aan te brengen op je model.

In schaal 0 wordt dat dus: Originele details die je niet kunt zien vanaf 43,5 x 0,3 = 13,5 meter hoef je niet na te bootsen. De oorspronkelijke beschrijving vind je hier.

Alweer een mooi Manx-boek

Je zou denken dat inmiddels alle foto's over de Manx Electric Railway en de andere spoorbedrijven op het eiland Man inmiddels zijn gepubliceerd, maar er duiken toch regelmatig nog nieuwe op. En dat leidt dan tot een uitgave in boekvorm. Weer een pronkstuk voor de boekenkast. Maar eerst lekker langzaam doorlezen en -kijken!

Trams on the Isle of Man 1946-present day, Stan Basnett. Lily Publications. ISBN 978-1-899602

Samenwerking 0-stoomtrammuseum en Waan

maart 2012 - Het is een tijdje stil geweest hier. In de winterperiode is gebouwd aan een NZH-aanhangrijtuig waarvan al tijden een etsplaat in portefeuille was. De BY13 staat vooralsnog op normaalspoor­draaistellen in het 0-stoomtrammuseum - in Hoorn doen ze dat soort dingen ook met smalpoorrijtuigen. Maar er wordt ook een stel smalspoordraaistellen gemaakt, en een paar bekerkoppelingen, zodat de wagen af en toe ook te zien zal zijn op de sporen van het eiland Waan. Hoewel het nulmodule-stoomtrammuseum een concurrend tijdsbeslag op de directie van de Waanse trammaatschappij heeft gelegd, ziet het ernaar uit dat de rollen binnenkort weer worden omgedraaid. Er gaat niets boven een beugeltram - behalve bovenleiding!